ஶ்ரீ:
என் மௌனத்தை கொடுத்துவிடு
உனக்குத் தெரியுமா ,
நான் ஏன் சிலகாலம் என் மௌனத்தை ,
உன்னிடம் கேட்டேனென்று,
அந்த மௌனம் என்னுடையதல்ல என்பதால் ,
பிறரால் உடைக்கூடியது ,
அதனால் தான் என் மௌனத்தை கேட்டேன் .
ஒருவாசல் ஒருவருக்காக திறப்பதல்ல ,
அதில் யாரும் நுழைகிறார்கள் ,
ஏதூமே நிகழாதது போல ,
சகஜமாய் இருக்கிறார்கள் .
மிக எளிமையாக்கப்பட்டிருக்க வேண்டியது ,
சிறிதாக ஆனாலும் சிறப்பாக நிகழுற்றது ,
எனக்கு மகிழ்வானதே ,
நிகர்நிலை நின்று பேசும் சந்தர்ப்பத்தால் ,
அனைத்திற்கும் உடன்பட்டேன்.
நான் வேண்டாம் என்றவுடன்,
ஒரு மூலையில் துணுக்குற்றேன் ,
மறுபடியும் ஒரு பிறழ்வு ,
சரிசெய்ய இயலாமல் போகலாம் ,
யார் கவலையிது ,
என்னதல்ல.
நான் வரக்கூடுமென்பதால் எல்லோரும்,
வரவேற்கப்பட்டார்கள் ,
இதம் இத்தம் என
முடிவாயிற்றுப் போலும் .
முடிவாயிற்றுப் போலும் .
நான்கேட்ட மௌனம் சற்று மிச்சமுள்ளது ,
அதுவரையில்
அத்துடன் ஆனந்தாமாய் இருக்கிறேன்.
அத்துடன் ஆனந்தாமாய் இருக்கிறேன்.
என் மௌனத்தை கொடுத்துவிடு
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக