ஶ்ரீ:
பதிவு : 253 / 339 / தேதி :- 29 நவம்பர் 2017
* இருபுறத் தொடுகையின் இடைவெளியின்மை *
“முரண்களின் முனைகள் ” - 22
கருதுகோளின் கோட்டோவியம் -02
என்னை அரசியலில் முதிரா இளைஞனாகவும் , தலைவருக்கான எனது ஆதரவு நிலைப்பாட்டை கண்மூடித்தனமான வழிபாடாக வல்சராஜ் பொதுவில் கருத்து கொண்டிருந்தார் என நினைக்கிறேன் . அதைபோலதன்று எனது நிலைப்பாடு என அவருக்கு சொல்லவேண்டிய தருணமிது. இப்போது அதை உறுதிபட சொல்லவில்லை என்றால் , அவர் சொன்ன முதிரா இளைஞன் என்கிற சொல்லே நான் உருவாக்கிக் கொள்ள விழையும் அடையத்திற்கு குறுக்கே நிற்கும் . நான் என் கடந்த கால அனுபவங்களிலிருந்து என்னை வடிவமைத்துக்கொண்டு வருகிறேன் . ஆனால் எங்கோ அழ்மனத்தில் அவற்றை நினைத்து செயும்போதெல்லாம் ,அதை முன்பே செய்திருந்த எண்ணத்தை அடைந்தபடி இருந்தேன்.
புறவயம் கொண்டு அகமும் உணரப்படும்போதுதான் , அது ஆளுமையாக முழுமையடைகிறது . வல்சராஜ் எனக்கான இடத்தையும் முறைமைகளையும் முழுமையாக அறித்திருந்ததால்தான் இப்போது இந்த உரையாடலே நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது . “இதுதான் நான்” என என் நினைவில் நிற்ப்பதை இப்போது சொல்லில் வைக்க வேண்டும் . அதன் பொருட்டே நான் பேசியதாக இது இருக்கட்டும் என நினைத்தேன்.
எனது நீண்ட மௌனம் சில சமயங்களில் தவறான புரிதலை கொடுக்கவல்லது . நான் என்னை பற்றி பேச இது இடமல்ல என முடிவெடுத்து விட்டிருந்தாலும் , அவர் சொன்னதற்கு என் தரப்பு என ஒன்றை நான் சொல்லியாக வேண்டிய அவசியம் எழுந்தது . நான் அவரிடம் “நீங்கள் சொல்வதிலிருந்து , நான் உங்களுக்கு புரியவைக்க வேண்டியது , எனக்கு நாராயணசாமியுடன் கசப்பென ஒன்றில்லை என்பதைத்தான் . நான் என்னை மிக சரியாக புரிந்து வைத்திருக்கிறேன் என நினைக்கிறேன் , என்னால் யார் மீதும் எக்காலத்தும் கசப்படைய முடியாது .
ஒருவருடைய செயல்கள்தான் என்னை கசப்படைய வைப்பவை . அப்படி எழுபவைகள் எல்லாம் அவர்களுடைய செயல்களுக்கு பின்னால் இருக்கும் அவர்களது எண்ணத்திலிருந்து துளிர்த்தவையாகவே அவை இருக்கிறது என்பதால் . அந்த கசப்பும் சில காலத்திற்கு பிறகு பருப்பொருள் போல நிற்காது களைந்து விடுகிறது . நான் நாராயணசாமியிடமிருந்து விலகி நிற்க விரும்புவது, எனக்கான களம் அவரிடமில்லை என்கிற ஒரு காரணத்தினால் மட்டுமே .
செயல்பாடுகளிலிருந்ததே ஒருவருடைய அடையாளம் புரிந்து கொள்ளப்படுகிறது . அடையாளமெனப்படுவது எண்ணங்களினால் ஆனவை . அது அகமும் புறமுமாக இருபுறத் தொடுகையில் இடைவெளியே இல்லாதிருத்தல் . அவை செயல்களை கொடுப்பதும் பெறுவதுமாக இருக்கும் போது மட்டுமே செழிப்பது , ஒரு நல்ல உரையாடலைப்போலே . செயல்பாடுகள் இல்லாத இடத்தில்தான் “ஆதரவு நிலைப்பாடு” என்பது வெறும் வழிபாடு போல தேங்கி நின்றுவிடுகிறது . தேங்குவதாலேயே அது ஊறி நொதித்து நாற முற்படுகிறது. அதை செய்வதற்கு அங்கேயே நிறைய பேர் இருக்கிறார்கள் . எனக்கு அங்கு செயக்கூடியது ஒன்றிருப்பதாக நான் எண்ணவில்லை” என்றேன் .
“இப்போது என்னை இங்கு அழைத்துவந்தீர்கள் , நீங்கள் அல்லாது வேறு எவரும் என்னை இங்கு அழைத்து வந்திருக்க முடியாது . காரணம் நான் என்னை இங்கு உங்களுக்கு பிறகு என நிறுவிக் கொண்டேன் . எனக்கு முன் ஒருவர் நிற்பாரென்றால் , அவர் எனக்கு வழிகாட்டக்கூடியவராக , அல்லது எனக்கு உரிய மரியாதையை பெற்றுத்தருபவராக இருக்க வேண்டும் என நினைப்பவன் நான் . அதனாலேயே நான் உங்களுடன் ஏதும் சொல்லாது இங்கு வந்தேன் . நாராயணசாமியின் தேர்தலில் வேலுகளில் முழுதாக பங்கெடுக்க உன்னால் முடியும் என நினைக்கிறாயா ?என்று நீங்கள் என்னை கேட்டால் நான் அதற்கு ஆம் என்றே பதில் சொல்லுவேன்” என்றேன். அவர் திகைத்திருபதை என்னால் உணர முடிந்தது.
அதன் பிறகு சிறிது நேரம் மெளனமாக இருந்தவர் . நான் பேசியவைகளிருந்து நேரடியாக எடுத்து பேசாமல் பிறிதொரு கோணத்திலிருந்து துவங்குவார் என தெரியும் . அது அவரது சாமர்த்தியம் என அறிந்திருக்கிறேன் . நான் தலைவருக்கு பிறகு கட்சிக்குள் யாரையாவது மதிப்பேன் என்றால் அது வல்சராஜ் மட்டுமே . “அரசியலென்பது ஒரேமாதிரி எல்லா இடங்களிலும் முன்னெடுக்கப்படுவதில்லை . அது தலைமை ஏற்கும் அந்தந்த நபர்களையும் தாண்டியது என்பது உனக்கு புரியுமா? என்றார் . “பாலனிடம் பார்த்ததை பிறிதொரு தலைமையான சண்முகத்திடம் அதிலிருந்து பெரிதும் மேம்பட்டு பார்த்ததாலேயே ,அவர் மட்டுமே உனக்கானவர் என்றும் , அதுவே நேர்மறையான அரசியலென்றும் உனக்கு தோன்றி இருப்பது ஒருவகையான வழிபாட்டு உணர்வே . ஒரே விதமான வழிமுறைகளுக்கு தன்னை பழக்கியவன் அதை தாண்டி பிறிதோர் வழிமுறையை காணும்போது, திகைப்பதும் அது தனக்கானதில்லை என நினைப்பதும், முடியுமானால் அதை எதிர்க்கவும் அவர்கள் தயங்குவதில்லை" என்றார் .
"அரசியல் செயல்பாடுகள் இதைப்போன்ற பதட்டத்திலிருந்தும் , அச்சத்திலிருந்தும் , பேர்விழைவிலிருந்தும், புரியாமையின் குழப்பத்திலிருந்தும் எளிய மனிதர்களால் எழுந்து வருபவை . அதுதான் அரசியலை உயிர்ப்புடன் வைத்துள்ளது . அதனாலேயே ஒருவரை நோக்கியும் ,விலக்கியும் பலரை ஓடவைப்பதும் , இருக்குமிடத்தை உறுதியாக பற்ற வைப்பதும் , ஒன்றை கைவிட்டு பிறிதொன்றை பிடிக்க முயலுவதும் நடைபெற்றபடி இருக்கிறது” ஏன்றார் . சற்று கடினமான கோட்பாடு இது , மூளையை சொடுக்குவது , அதன் வழியாக மனதின் தொடர்பை துண்டிப்பது . இத்தைகைய தருணங்களில்தான் , எவர்க்கும் அவர்களின் இருளிலிருந்து அவர்கள் பிறிதொருவராக எழுந்து வருகிறார்கள். பலர் நெறியென கூறி இதற்கு தலை கொடுக்க தயங்குவதில்லை , அதனாலேயே சிலர் சில காலம் வெற்றியடைகிறார்கள்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக