ஶ்ரீ:
பதிவு : 247 / 333 / தேதி :- 23 நவம்பர் 2017
* நவீனத்தில் மாறாத உயிர்ப்பு *
“முரண்களின் முனைகள் ” - 16
கருதுகோளின் கோட்டோவியம் -02
ஜெயமோகனின் உரை கீதை பற்றியதாக இருந்தது. பல விதமான மரபான உரைகளும் நவீன உரைகளுமாக அவை கணக்கில்லாமல் புழகத்திலிருக்கின்றன. சம்பிரதாய முக்கியத்தும் வாய்ந்தது மூன்று . அதன் பிரவர்த்தகர்களான சங்கரர் ,ராமாநுஜர், மாத்துவர் ஆகியோர்களின் உரை பௌரானிக முறைப்படி மோக்ஷ தர்மத்தை பிரதானமாக பற்றி நிற்பவைகள். அதில் சிவ வைஷ்ணவ கருதுகோள் வேறுபாடுகள் பிரசித்தம் . ஒரு நூற்றாண்டு வரை இதன் சர்ச்சைகள்தான் பிரதானம் .
மத கோட்பாடுகள் சாஸ்வதமானதாகவும் , இந்திய விடுதலைக்கு பின் நிகழ்ந்த நவீன இந்திய கட்டமைப்புகளுக்கு அதற்கு சம்பந்தமில்லாமல் , அவை தனித்த பாதையில் அவை பயணித்தபடி இருந்தன . விடுதலைக்கு முன்பாக சதி ஒழிப்பு போன்றவை மத விருத்தமானதாக மரபான இந்துக்களால் பார்க்கப்பட்டாலும் . பிரிட்டிஷ் ஆளுகையில் , சில காலம் எழுந்த எதிர்ப்பு பின் அணைந்து போனது . ஒவ்வொரு காலகட்டத்திலும் பழமை வழக்கங்கள் கலையப்படுவதற்கு எதிர்ப்பு எழுந்தாலும் அவற்றில் மெல்ல மெல்ல சமூகத்தின் விழுமிய வழிமுறைகளுக்குள் வந்தது சேர்ந்தது . மத தலைவர்களின் கட்டுப்பாட்டில் இந்துமதம் என்றும் இருந்ததில்லை . பெரும் பதவியில் உள்ளவர்கள் , செல்வந்தர்கள் மத தலைவர்களின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்ததால் . அவர்கள் கேள்விகளுக்கு அப்பாற்பட்டவர்களாக இருந்தனர்.
மதத்தலைவர்கள் பிராமண சமூகத்தை சேர்த்தவர்களாக இருந்ததாலும், வேதத்தில் அவர்களுக்கே அதிகாரம் சொல்லப்பட்டதாலும் , இந்துக்களின் நெறி நூல்கள் சம்ஸ்கிருதத்தில் இருந்ததாலும் , அதை நிர்வகிக்கும் பொறுப்பு அவர்களிடமே இருந்து வந்தது . அவர்கள் இருபதாம் நூற்றாண்டின் துவக்கத்தில் மத விஷயங்களைக் இருந்து வெளியேறி தங்களின் பொருளியல் மேம்பாட்டிற்கு பிற தொழில்களில் ஈடுப்பட துவங்கினர் . அதன் பிறகு மத ரீதியாக அவர்களுக்கு இருந்த குறைந்த பட்ச அதிகாரமும் கைவிட்டு போனது . தலை எடுத்திருந்த பக்தி மார்க்கம் முழுமையாக அனைத்து சம்பிரதாயங்களையும் எடுத்துக்கொண்டது .
இருபதாம் நூற்றாண்டின் துவக்கத்தில் யோகம் மற்றும் தத்துவ ரீதியான குரு நிலைகள் பெறுக ஆரம்பித்தன . அதிலிருந்து தத்துவ ரீதியாக பெரிய தாக்கம் உருவாகி வந்தது . ரஜனீஷ் ஒரு முனை என்றால் J.கிருஷ்ணமூர்த்தி பிறிதொரு முனை . சைவ வைஷ்ணவ சாயலிலும் புதிய சிந்தனைகள் எழுந்து வந்தன . மதத்தலைவர்கள் செல்வாக்கு பெரும் சரிவை அடைந்த பிறகு . பல் நெடுங்காலமாக சில அமைப்புகள் அதில் சீர்திருந்தகளை கோரியவனம் இருந்தனர் . அவை நாத்திக போக்கு கொண்ட அமைப்பாக தங்களை அடையாளப் படுத்தி, பொது சமூகத்தில் ஊடுருவ அவர்களால் இயலவில்லை. அவை குறுங்குழுக்களாக அவ்வப்போது திடுக்கிடும் செயல்களை செய்து பத்திரிக்கை கவனம் ஈர்ப்பதோடு அவர்களின் பணி முடித்துக் கொள்கின்றன .
ஆனால் கடந்த பத்தாண்டுகளில் இந்த துறை அடைந்திருக்கின்ற வளற்ச்சி அபரிதமானது . அதில் மிக சாமன்யர்களின் பங்களிப்பு பெரிய அளவில் இருந்தது . ss ரவிசங்கர் மற்றும் ஜக்கி வாசுதேவ் போன்றவர்கள் இதில் குறுப்பிடத்தக்கவர்கள். மரபான நம்பிக்கைக்கு மாற்றாக எழுந்த குருநிலைகளும் , நவீன தத்துவ போக்கை கொண்ட கார்ப்பரேட் குருநிலைகளும் பின்பற்றுபவர்கள் , அடிப்படை பொருளியல் தன்னிறைவை பெற்றவர்கள் . ஆனால் தற்போதைய எண்ணிக்கையில் பெரிய மாறுபாடுகள் இருப்பதாக நினைக்கிறேன் . மையக்கரணம் அதுவாகவே இருந்தாலும் சிலர் பொருளியல் ரீதியில் வெற்றிபெற்ற , அல்லது நவீன வாழ்கைமுறையை எதிர்நோக்கி தங்களின் விழைவை அடையவிரும்பியவர்களாக அவர்கள் இருந்தனர் . ஆனால் அதில் பெரும் வித்தியாசம் இன்று பெரும் திரளான மக்கள் அதை நோக்கிய நகர்வுதான் . பொருளியல் தன்னிறைவை அடைந்தவர்களுக்கானது இந்த தத்துவ சிக்கல்கள் . மரபான போக்கைவிட இந்த நவீனம் ஈர்ப்பு மிக்கதாக இருந்தது .
உண்ண , உடுக்க , இருக்க , இந்த மூன்றையும் அடைந்த பின் மிச்சமிருப்பது வாழ்வியலை எதிர் நோக்கிய தத்துவ சிக்கல் . அதற்கு நவீன குருநிலைகள் அணுகுவது ஒருவித மன விடுதலையை நோக்கியதாக இருக்கிறது . நான் “திறந்த அரங்கம்” துவங்க காணமாக இருந்தது மரபான தத்துவ சிந்தனையாளர்களும் நவீன தத்துவ சிந்தனையாளர்களும் ஒரே மேடையில் கொண்டுவருவதை பற்றிய கனவிலிருந்ததுதான் . அதை படிப்படியாய் வளர்த்து எடுக்க ஒரு அடிப்படை கருதுகோளை நோக்கியே எனது பயணம் இன்று வரை இருந்தது கொண்டிருக்கிறது . மனிதன் தன்னை சுற்றிய பிரபஞ்சத்துடன் தான் இனைத்திருப்பதை உணரும் வழிமுறைகள் மரபின் நவீனம் என்கிற பார்வையில் சொல்லப்பட வேண்டிய காலம் வந்திருக்கிறது என்பதை யாரும் மறுக்க முடியாது.
ஜெயமோகன் தனது கீதை உரையை ஒரு இலக்கியவாதியின் பார்வையாக இருக்கும் என சொன்னார் . அவரது எழுத்துக்களாலும் , சொல் முறையில் உள்ள தொழிட்நுட்பத்தாலும் , நான் எதிர்நோக்கும் ஒரு கருதுகொள் அங்கு கிடைக்கலாம் என்கிற ஆவலே என்னை கோயம்புத்தூர் நோக்கி உந்தியது . செல்லும் முடிவெடுத்தாலும் , தயக்கம் மிகுந்து இருந்தது . நான் பலமுறை வெண்முரசு கூடுகைக்கு கோயம்புத்துருக்கும் சென்னைக்கும் செல்லலாம் என முடிவெடுத்து . பின் எனோ தயங்கி போகாமல் இருந்து விட்டேன் . சென்னை கூடுகைக்கு ஒருமுறை செல்ல முடிவெடுத்த சமயம் பெரும் மழை காரணமாக சென்னை தத்தளித்துபோனதால் கூடுகை தள்ளிப்போனது . அந்த சமயத்தில் தான் இந்த கீதை பற்றிய செய்தி வந்திருந்தது . செல்லலாம் என முடிவெடுத்தேன். அப்போது அங்கு தனிப்பட்ட வேலை ஏதுமில்லை என்பதுடன், நிகழ்வு மாலை மட்டுமே என்பதால் , காலை மற்றும் மதியம் என்ன செய்வது என்கிற புரிநாமை மனத்தடையாக எழுந்தபடியே இருந்தது .
ஜெயமோகனின் பல கடிதப் பதிவுகளை படித்த பிறகு அவரை பற்றிய ஒரு உருவகம் எழுந்து வந்தாலும் பல சமயங்களில் ஆளுமைகளை நேரில் சந்திக்கும் போது நம் புரிதலுக்கு சம்பந்தமில்லாது திகைப்பையோ ,திடுக்கிடலையோ கொடுத்து விடுவார்கள் . நிறைய ஆளுமைகளை சந்தித்து எதற்கு சந்தித்தோம் என் ஆகிவிட்டதுண்டு . பலமுறை தயங்கி அந்த பேய் மழை காலத்தில் கோயம்புத்தூரை நோக்கி என் நண்பர் ஒருவருடன் கிளப்பினேன் . பாதி வழியில் கூட திரும்பி விடலாமா என்கிற எண்ணத்தை கட்டுப்படுத்திக்கொண்டேன் . மரபான பௌராணிகர்கள் வழியாக கேட்ட ஒன்றை இலக்கியவாதி சொல்லும்போது எப்படி ஒலிக்கும் எனபதை பற்றிய ஆவலும் திகிலும் சேர்ந்தே இருந்தது . சரியோ தவறோ நான் எனது மரபான நம்பிக்கை துணைக்க இங்குவந்து சேர்ந்திருக்கிறேன் அந்த அடிப்படையின் அடிப்படை இந்த சந்தர்ப்பத்தில் உடைந்து போனால் நான் எதார்க்கும் பயன்பட மாட்டேன் என்கிற குழப்பம் ஓங்கி அடித்தபடி இருந்ததது.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக