ஶ்ரீ:
நதியின் வெளி
பதிவு : 426 / தேதி :- 24 பிப்ரவரி 2018
அலகபாத்தில் தங்கியிருந்த விடுதியை காலி செய்துவிட்டு நாங்கள் திருவேணி சங்கமத்தை அடைந்து இறங்கினோம் , எதிர் நோக்காதபடி கடல் போல இருந்தது மக்கள் கூட்டம் , இதில் எப்படி அவர்களை அடையாளம் காண்பது என திகைத்து நின்றேன். ஜீயர் ஸ்வாமி எங்களை நேரடியாக திரிவேணி சங்கமத்திற்க்கே வரசொல்லிவிட்டதால் நானும் சரி வருகிறேன் என்று சொன்னது தவறு என புரியத்துவங்கியது . நம்மூர் போல ஒரு ஆற்றங்கரை , இவ்வளவு தான் நீளம் அகலம் அதை சென்று பார்த்துக்கொள்ளலாம் என நினைத்துக் கொண்டதைப் போல ஒரு மடமை பிறிதொன்றில்லை .எங்கு யாரை கேட்பது என புரியாத மலைப்பு . சரி வண்டி நிறுத்துமிடம் சென்று பார்த்தால் ,ஒரு வேளை வண்டி அடையாளம் கண்டு அவர்களை தேடிச்செல்லலாம் என்றால், அங்கு தாறுமாறாக நிறுத்தி வைக்கப்பட்டிருந்த நூற்றுக்கணக்கான வாகனங்களில் மத்தியில் புகுந்து புறப்படுவதில் ,நான் தேடுவதை கண்டு கொள்வது நடவாது .
நல்லவேளையாக எங்கள் யாத்திரை குழுவில் வந்த நண்பர்கள் சிலர் அவர்கள் வண்டியிலிருந்து ஏதோ எடுக்க வந்தார்கள் , அவர்களை பின் தொடர்ந்து நாங்களும் யாத்திரைகுழுவிடன் சென்று இணைந்து கொண்டோம். அந்த யாத்திரையில் கற்றுக்கொண்ட பாடங்கள் ஏராளமானவை. இனி ஒருபோதும் தனித்து வராதே . முடிந்தவரை அனைவருடனும் இணைந்து தங்கு போன்றவை. பல மறக்க இயலாத அனுபவங்களை கொடுத்திருந்தது.
அந்த ஆற்றங்கரை முழுவதுமாக குப்பையும் சந்தனமும் கருமை நிறமும் கலந்த சேறுமாக ஒரு மாதிரி நொதித்து நாறிக்கொண்டிருந்தது . யாத்தரிகளின் பெருக்கத்தில் அங்கு அவர்களுக்கு இவை சகஜமானதாக இருக்கலாம் . மக்கள் யாரும் அவற்றை பொருட்படுத்தாமல் ஒருவருக்கொருவர் உற்சாகமாக பேசியபடி அதை கடந்து சென்று கொண்டே இருந்தனர். என்னால் அதை அவ்வாறு கடக்க இயலவில்லை . நான் அந்த பிரமாண்டமான காட்சியை ஏதாவதொன்றில் வகைமுறை படுத்தி வைக்க முயன்றபடி இருந்தேன் .
அந்த விஸ்தாரமான நிலப்பகுதியும் , கண்ணுக்கெட்டிய தூரம் நதியின் நீர்பெருக்காக, ஜனத்திரளின் செறிவும் நம்மை மிக சிறியதாக உணரச்செய்பவை . நதியின் நடுவில் ஏற்படும் அலை காரணமாக அதன் நீட்சி கரையை தாகம் தீராத விலங்கை போல ‘ கிளக்’ எனும் சிறிய சப்தத்துடன் சதா நக்கியபடியே இருந்தது. அதன் அலை எனக்கு வித்தியாசமாக இருந்தது . புதுவை கடல் அலையின் ஆற்பாட்டத்தையே பார்த்து பழகிய எனக்கு, அந்த நதியின் நளினமானம் ஒரு பெண்ணின் அடக்கத்தை நினைவு படுத்தியது . நிதியை பெண்ணாக உருவகப்படுத்துதலுக்கு இதுவும் ஒரு காரணமாக இருக்கலாம்.
எங்கெங்கோ தூக்கி எறியப்பட்டவைகள் அனைத்தும் அடித்து வரப்பட்டு சுத்தப்படுத்துகிற பாவனையில் ஓரம்கட்டப்பட்ட பலவிதமான குப்பைகள் ஊறி அழுகிக் கிடந்தன . பார்க்கும் திசையெல்லாம் மக்கிய பூக்கள் காலி தண்ணீர் பாட்டில்கள் . அதை கடந்து ஒரு வித மீன் நெடி தடவிய காற்று சதா கடந்து சென்றபடியே இருந்தது. இவ்வளவையும் பொருட்படுத்தாத ஆவல் , புராணங்களில் சொல்லப்பட்ட இடத்தில் நின்றுகொண்டிருக்கறோம் என்கிற எண்ணமே என்னுள் உற்சாகத்தை கரைபுரண்ட ஓட வைத்தது.
நாங்கள் படகுத்துறை போல இருந்த மூங்கில் மேடையை நோக்கி நடந்து கொண்டிருந்தோம் . அருகில் சென்ற பிறகுதான் தெரிந்தது அது ஒரு ஆள் உயரமிருப்பது . குறுக்காக ஏறும் வசதிகள் இல்லை . அதன் நுழைவு கரையின் சற்று மேடான ஒரு பகுதியில் இருந்து இணைந்து தொடங்குவதையும் , அதில் எனக்கு தெரிந்த பல முகங்கள் உற்சாகமாக பேசியபடி நிறுத்தி வைக்கப்பட்ட படகுகளை நோக்கி சென்று கொண்டிருப்பதையும் பார்க்க முடிந்தது . அவர்கள் பேசுவது பல துண்டு துண்டாக காற்ற புரியாதபடி கொண்டுவந்து சேர்த்துக்கொண்டிருந்தது.
நதி ஓரம் முழுவதும் சேறு மிகுந்திருப்பதால் அங்கு குளிக்க முடியாது . குளிப்பறகான படித்துறைகள் ஏதும் அங்கிருப்பதாக தெரியவில்லை. அல்லது வேறு எங்காவது இருக்கலாம் . படகில் ஏறி ஆற்றிடைகறையில் குளிக்கலாம். என அனைவரும் படகுக்கறையில் காத்திருப்பதாக சொன்ன நண்பர் , எங்களை அங்கு கூட்டிச் சென்றார் . சுமார் அரை மைல் தூரம் நடந்து மக்கள் செறிந்த பகுதிகளத்தாண்டி , படகுத்துறைக்கு வந்து சேர்ந்தோம் . நூற்றுக்கணக்கான படகுகள் நின்றிருக்க அதில் சில படகுகளுக்காக பலவிதமான ஆட்கள் நின்று கொண்டு ஆற்றிடைக்கறை சென்று இறக்கிவிட்டு வர தலைக்கு இவ்வளவு என , பேரம் மும்முரமாக உரத்த குரலில் ஹந்தியில் நடந்து கொண்டிருந்தது
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக