ஶ்ரீ:
அரிய நிகழ்வும் வெறுமையும் - 19
ஆழ்மனம்
ஆழ்மனம்
சித்திரகூடம் உத்ரபிரதேசத்தில் இருந்தாலும் , அது மத்திய பிரதேஷ் மற்றும் ஜார்கண்ட் மாநிலங்களுக்கு எல்லையில் அமைந்துள்ள பகுதி , அலைபேசியில் சிக்னல் டவர்கள் தோன்றுவதும் மறைவதுமாக பௌத்தமத க்ஷணிக தத்துவம் கொள்கைப் போல க்ஷணம் தோறும் தோன்றி மறைத்தபடி இருந்தது . அது முற்றாக ஒரு காட்டுப்பகுதி , இங்கு இவ்வளவு கூட்டமாக இருக்கும் என நான் எதிர்பார்க்கவில்லை . கண்களை அனைத்து பகுதிகளிலும் செலுத்தி ஏதாவதொரு தெரிந்த முகத்தை பார்க்க முடியுமா?என்கிற தவிப்பு , பரபரப்பாக மூளையை இயக்கிக் கொண்டிருந்தது . மனதில் பதிந்துள்ள முகங்களை திரளில் தேடுவது , முதலில் ஆயாசமளிப்பதாக தோன்றினலும் , அதை என்னுடைய திறனைத் தாண்டி பிறிதொன்று எடுத்துக்கொண்டதை உணரமுடிந்தது .
ஆழ்மனம் முகத்தை மட்டுமல்ல . நமது கலாச்சார உடை, வண்ணம் , நடைமுறை என பல அலகுகளில் நம்மையும் அறியாமல் அவர்களைப் பற்றிய தகவல்களை குறியீடாக தனக்குள் எங்கேயோ பதிந்து வைத்திருக்கிறது . அங்கிருந்துதான் அது தேடுகிறது என்கிற விசித்திர எண்ணத்தை அடைந்தேன் . நமக்குள் இயற்கையில் அமைத்துள்ள தேடு பொறியின் வல்லமையை , அதன் ஒழுக்கில் விடுவதன் வழியாகவே அதன் , சிறப்பை புரிந்து கொள்ள முடியும் என நினைக்கிறேன்.
அங்கிருந்த திரள்களின் மத்தியில் நான் தேடி வந்திருக்கும் யாத்திரை குழுவின் தொன்னூறு பேரில் , தெரிந்த ஒரு முகத்தையாவது பார்க்க விழைந்த போது ஆழ்மனம் வேறு அடையாளங்களை குறியீடுகளை கொண்டு தன் இலக்கை தேடுகிறது போலும் . எதிரே வந்து கொண்டிருந்தவர்களில் முதலில் அம்மங்காரைதான் பார்த்தேன், பின் ஜீயர் தரிசனமானார் . பெரும் மகிழ்ச்சி. ஆயிரக்கணக்கான மைல்கள் பயணித்து பலவித குழப்பத்திற்கும் பதட்டத்திற்கும் பிறகு தேடி வந்து குழுவிடம் ஐக்கியமானோம் .
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக